ವಯಸ್ಕರಿಗೆ ಸಹ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ತರ್ಕಬದ್ಧ ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ತಾರ್ಕಿಕತೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.
ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ, ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಜಟಿಲವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಸರಿ ಅಥವಾ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಭಾವ್ಯ ಪರ್ಯಾಯ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಮೂಲಕ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಅವರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ.
ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಮಕ್ಕಳು ಈ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಆ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ಸ್ವತಃ ಗಮನಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ, ಕೇಳುವ ಅಥವಾ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುವುದರ ಮೂಲಕ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಕುಟುಂಬ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಮಗುವಿಗೆ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ತಂಡದ ಭಾಗವಾಗಲು ಅನುಮತಿಸಿದರೆ ಅಥವಾ ರಾತ್ರಿಯ ಊಟಕ್ಕೆ ಅವನ/ ಅವಳ ನೆಚ್ಚಿನ ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್ ಅನ್ನು ಆರಿಸಿದರೆ, ಅವನು/ ಅವಳು ನಿರ್ಧಾರದ ಭಾಗವಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆಹಾರ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೆ ಸ್ಥಳದ ಆಯ್ಕೆಯ ನಿರ್ಧಾರ ಸರಿಯಾಗಿದೆ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿನಿಂದ ಪಾಠ ಕಲಿತು ಮುಂದಿನ ಬಾರಿ ಇನ್ನೊಂದನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಥವಾ ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರ ಏಕೆ ನ್ಯಾಯಯುತವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳು ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಕಲಿಯುವುದು ಹೀಗೆ.
ಹೆಚ್ಚಿನ ಪೋಷಕರು ತಮ್ಮ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸ್ವಲ್ಪ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದರಿಂದ ಅವರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಅವಕಾಶವಿರುವುದಿಲ್ಲ . ಆದರೆ ಕೆಲವು ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ ಮತ್ತು ಅದರಿಂದ ಕಲಿಯಲಿ. ಆದ್ದರಿಂದ ದಿನನಿತ್ಯದ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಈ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ.
ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೈಜ ಜಗತ್ತಿಗೆ ತರುವುದು
ಇದು ಪೋಷಕರಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಬೇಡಿಕೆಯಿಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪೋಷಕರು ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಮರೆಮಾಚುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಮಕ್ಕಳು ನಿಜ ಜೀವನದ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡಾಗ, ಅವರ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶಗಳು ಸೀಮಿತವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರು ಅಗತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಬಯಕೆಗಳ ನಡುವೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡಬಹುದು.
ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಸುಲಭವಾದ ವಿಧಾನವೆಂದರೆ ಆಟದ ಮೂಲಕ. ಅವರು ಆಡುವಾಗ, ಅವರು ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ, ತಪ್ಪುಗಳಿಂದ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ನ್ಯಾಯಯುತ ಆಟಕ್ಕಾಗಿ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ತಂತ್ರವನ್ನು ಬಳಸುವ ಸಾಧಕ-ಬಾಧಕಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಿ.
ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅನುಮತಿಸಿ
ಪಾಲಕರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಹಾನಿ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸ್ವಭಾವತಃ ಅತಿಯಾದ ರಕ್ಷಣೆಯು ಅವರ ಮಕ್ಕಳ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತದೆ. ಪೋಷಕರು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು/ ತಪ್ಪುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಭಯಭೀತ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆ ಕೆಲಸಗಳಿಂದ ಅವರು ಸುಲಭವಾಗಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಯಂ ಅನುಮಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಬದಲಾಗಿ, ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಲು ಅವರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಿ. ಅವರಿಗೆ ಸ್ವಯಂ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಕಲಿಸಿ
ಮಕ್ಕಳು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿಂದ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಸ್ವಂತವಾಗಿ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಕಲಿತಾಗ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸರಿ ಮತ್ತು ತಪ್ಪುಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಮನೆಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಸಣ್ಣ ಬಜೆಟ್ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಪಾಕೆಟ್ ಹಣವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು, ಮಕ್ಕಳು ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆ ಪರಿಹರಿಸುವ ಮತ್ತು ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವ ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ.
ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಂದು ಸಂಕೀರ್ಣ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಹಿರಿಯರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬಹುದು. ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಗೊಂದಲ, ಬಿಕ್ಕಟ್ಟುಗಳು, ಸ್ವಯಂ ಅನುಮಾನಗಳು ಮತ್ತು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆಗಳು/ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಲು ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಾಗ, ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಕಡಿಮೆ.
